Skip to main content

ធ្វើដូចម្ដេច​ទើបប្រជាពលរដ្ឋ​អាច ស្ដារ​ប្រជាធិបតេយ្យ សេរី ពហុបក្ស ឱ្យស្របរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ឡើងវិញ?

តើការអនុវត្ត​របប​អត្តាធិបតេយ្យ ផ្ទុយ​នឹង​រដ្ឋ​ធម្មនុញ្ញ​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ឬទេ? បើចម្លើយថា ផ្ទុយ សូមអានបន្ត។ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើ ចម្លើយថា មិនផ្ទុយទេ សូមកុំអានបន្ត។  

ការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងរបប​អត្តាធិបតេយ្យ ទាមទារឱ្យមាន សកម្មភាពរួមគ្នាជា​យុទ្ធសាស្ត្រ អត់ធ្មត់ និងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរួម។ ខាងក្រោម​នេះ​ជា​យោបល់ និង​មេរៀន​ខ្លះ ​ដែល​អាច​មាន​ប្រយោជន៍​ក្នុង​ការតស៊ូ ​និង​ការ​ប្រឆាំង​នឹង​របបអត្តាធិបតេយ្យ៖

១. ពង្រឹងសង្គមស៊ីវិល៖ អង្គការសង្គមស៊ីវិលដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការលើកកម្ពស់​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​ និងសិទ្ធិមនុស្ស។ គាំទ្រ និងផ្តល់អំណាចដល់ក្រុមសង្គមស៊ីវិល រួមទាំងអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស សកម្មជន និងអង្គការប្រចាំ​មូលដ្ឋាន។ លើកទឹកចិត្តឱ្យមានការចូលរួម​ពីក្រុមទាំង​នេះ ផ្តល់ធនធាន និងការពារសេរីភាពក្នុងការបង្កើតសមាគមរបស់សង្គម​នេះ​។

២. កសាង​សម្ពន្ធភាព និងកិច្ចសហការ៖ បង្កើតសម្ពន្ធភាព និងកិច្ចសហការ ជាមួយបុគ្គល អង្គការ និងគណបក្សនយោបាយដែលមានគំនិតដូចគ្នា ដែលមានការប្តេជ្ញាចិត្តរួមគ្នា​ចំពោះគោលការណ៍ប្រជាធិបតេយ្យ​។ សហការ និងសម្របសម្រួលកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីបង្កើនឥទ្ធិពល​​​របស់អ្នក​ប្រជាធិបតេយ្យ​ ចែករំលែកធនធាន និងលើកកម្ពស់រណសិរ្សរួបរួមប្រឆាំងនឹងរបប​អត្តាធិបតេយ្យ។

៣. លើកកម្ពស់ការអប់រំ និងការយល់ដឹងរបស់ពលរដ្ឋ៖ អប់រំ និងលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងដល់ប្រជាពលរដ្ឋអំពីសារៈសំខាន់នៃតម្លៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ សិទ្ធិមនុស្ស និងគ្រោះថ្នាក់នៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។ ជំរុញការគិតត្រិះរិះ បង្កើន​ចំណេះដឹងផ្នែកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងលើកកម្ពស់​សមត្ថភាពក្នុងការស្វែងយល់អំពីព័ត៌មាន​មិនពិត​ ឬការផ្សព្វផ្សាយកាឡៃ។ ចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការសាធារណៈ សិក្ខាសាលា និងការសន្ទនាសហគមន៍ ដើម្បីប្រមូលការគាំទ្រសម្រាប់ឧត្តមគតិប្រជាធិបតេយ្យ​។

៤. ប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ឌីជីថល និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម៖ ប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ឌីជីថល និងវេទិកាប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន រៀបចំយុទ្ធនាការ និងប្រមូលមតិសាធារណៈ។ ប្រើប្រាស់បណ្តាញទំនាក់ទំនងមានសុវត្ថិភាព ដើម្បីការពារសកម្មជន និងអ្នកផ្តល់ព័ត៌មាន ចៀសផុត​ពីការតាម​ដាន ឃ្លាំមើល និងការសងសឹក។

៥. ចូលរួមក្នុងការតស៊ូដោយអហិង្សា៖ ប្រកាន់យកយុទ្ធសាស្រ្តតស៊ូអហិង្សា ដូចជាការតវ៉ាដោយសន្តិវិធី កូដកម្ម និងការប្រឆាំងច្បាប់​មិនល្អ ដើម្បីតស៊ូ​ប្រជែងនឹង​របប​ផ្តាច់ការ​។ ចលនាអហិង្សាមានឱកាសខ្ពស់ក្នុងការទទួលបានការគាំទ្រពីសាធារណៈជនកាន់តែទូលំទូលាយ និងទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍ពីអន្តរជាតិ​។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការកំណត់អាទិភាពសុវត្ថិភាព និងសុខុមាលភាពរបស់អ្នកចូលរួម និងធ្វើយុទ្ធសាស្រ្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាព​ឱ្យបាន​ខ្ពស់​។

៦. ការតស៊ូមតិ និងសាមគ្គីភាពអន្តរជាតិ៖ ស្វែងរកការគាំទ្រ និងសាមគ្គីភាពពីសហគមន៍អន្តរជាតិ។ ចូលរួមជាមួយអង្គការសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ ស្ថាប័នពហុភាគី និងរដ្ឋាភិបាលប្រជាធិបតេយ្យ ដើម្បីលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងអំពីការរំលោភបំពាន​ដោយ​របប​អត្តាធិបតេយ្យ ការ​តស៊ូមតិដើម្បីឱ្យមាន​គណនេយ្យភាព និងជំរុញ​ឱ្យមាន​​ការដាក់សម្ពាធការទូត និងសេដ្ឋកិច្ច។

៧. គាំទ្រប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ៖ ការពារ និងគាំទ្រប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យដែលផ្តល់ព័ត៌មានត្រឹមត្រូវ និងមិនមានលម្អៀង។ លើកទឹកចិត្តអ្នកសារព័ត៌មានស៊ើបអង្កេត និងធានាសុវត្ថិភាពអ្នកសារព័ត៌មាន​។ ប្រតិកម្ម​ឆាំង បទអត្ថាធិបាយដោយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយដែលគ្រប់គ្រងដោយរដ្ឋ ការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានមិនពិត និងការឃោសនាដោយផ្សព្វផ្សាយដោយ​បង្វែរ​ប្រភពនៃ​ព័ត៌មាន។

៨. ពង្រឹងនីតិរដ្ឋ៖ តស៊ូមតិដើម្បីឯករាជ្យ​នៃតុលាការ និងនីតិរដ្ឋ។ គាំទ្រអ្នកជំនាញផ្នែកច្បាប់ មេធាវីសិទ្ធិមនុស្ស និងអង្គការដែលធ្វើការដើម្បីលើកកំពស់សិទ្ធិរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងតស៊ូនឹងការអនុវត្ត​របស់របប​អត្តាធិបតេយ្យ​ តាមមធ្យោបាយផ្លូវច្បាប់។ ចងក្រងឯកសាររំលោភសិទ្ធិមនុស្ស និងធានាថា ជនល្មើស​មាន​ការទទួលខុសត្រូវ​។

៩. លើកកម្ពស់តម្លាភាពសេដ្ឋកិច្ច និងហិរញ្ញវត្ថុ៖ លាតត្រដាង និងប្រឆាំងអំពើពុករលួយក្នុងរបបអត្តាធិបតេយ្យ។ តស៊ូមតិដើម្បី​​ឱ្យ​មានគោលនយោបាយសេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយតម្លាភាព រួមមាន​ ធ្វើឱ្យមាន​លទ្ធកម្មសាធារណៈ ការបែងចែកថវិកា​ជាតិ​ និងការគ្រប់គ្រងធនធាន​​។ លើកកំពស់គំនិតផ្តួចផ្តើមដែលធានានូវការអភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ និងមានការចូលរួម​ពីគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធ។

១០. រក្សាតម្លៃប្រជាធិបតេយ្យក្នុងសម័យអន្តរកាល៖ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការផ្លាស់ប្តូរ ឬការផ្លាស់ប្តូរ​នយោបាយគ្រប់គ្រង​ប្រទេស​ វាមានសារៈសំខាន់ក្នុងការថែរក្សាតម្លៃប្រជាធិបតេយ្យ និងទប់ស្កាត់ការបូកសរុប​របបអត្តាធិបតេយ្យ។ គាំទ្រកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីធានាឱ្យមានការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌ លើកទឹកចិត្តឱ្យមានកំណែទម្រង់រដ្ឋធម្មនុញ្ញបរិយាបន្ន និងលើកកម្ពស់ដំណើរការយុត្តិធម៌អន្តរកាលដែលដោះស្រាយការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សកន្លងមក​។

សូមចាំថា ការប្រយុទ្ធនឹងរបប​អត្តាធិបតេយ្យ គឺជាការតស៊ូយូរអង្វែង ដែលទាមទារការតស៊ូ ការសម្របខ្លួន និងការរួបរួម សាមគ្គី​គ្នា​។ វាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការផ្តល់អាទិភាពដល់សុវត្ថិភាព និងសុខុមាលភាពរបស់សកម្មជន និងប្រជាជនដែលងាយរងគ្រោះ និងដើម្បីកែសម្រួលយុទ្ធសាស្រ្តទៅនឹងបរិបទជាក់លាក់ និងបញ្ហាប្រឈមនានាដែល​នឹង​កើតមាន។

Comments

Popular posts from this blog

សាមគ្គី និង​ សាមគ្គីធម៌

ធម្មទេសនា ថ្ងៃទី២៣-៨-៦៦ របស់ភិក្ខុ យឹម-សំអឿន វត្តលង្កា ភ្នំពេញ, ការផ្សាយរបស់វិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ ទស្សនាវដ្តីកម្ពុជសុរិយា ឆ្នាំ១៩៦៦ សាមគ្គីកថា នមោ តស្ស ភគវតា អរហតោ សម្មា សម្ពុទ្ធស្ស ។ សូម​នមស្ការ ចំពោះ​ព្រះភគវន្តមុនី អរហំសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះ​អង្គ​នោះ (ព្រម​ទាំង​ព្រះ​ធម៌ និង​ព្រះ​អរិយសង្ឃ ដោយ​សេចក្ដី​គោរព)។ ​វេលា​នេះ អាត្មាភាព​សូម​ដក​ស្រង់​យក​ពុទ្ធភាសិតថា៖ “សុខា សង្ឃស្ស សាមគ្គី“ ប្រែថា ” សេចក្ដី​ព្រម​ព្រៀង​គ្នារវាង​ពួក​ក្រុម​នាំ​ឱ្យកើត​សន្តិ​សុខ​(ក្នុង​លោក​)“ ​ដែល​មាន​សម្ដែង​ជា​ធម្មាធិដ្ឋានក្នុង ឱវាទ​ប្បាតមោក្ខ” ជា​ធម្មស្ស​វនា​ការ ដូច​តទៅ​នេះ៖ សាមគ្គីមាន៣យ៉ាងគឺ៖ ​១. កាយសាមគ្គី = សេចក្ដី​ព្រម​ព្រៀង​គ្នា​ដោយ​កាយ គឺ​កិច្ច​ដែល​កើត​ឡើង​ក្នុង​ពួក​របស់​ខ្លួន ត្រូវ​តែ​ជួយ​ខ្នះ​ខ្នែង​ដោយ​កម្លាំង​កាយ​អប​ស្ទប​ព្រួត​គ្នា​ធ្វើ ដើម្បី​ញ៉ាំង​កិច្ច​ការ​នោះឱ្យឆាប់​សម្រេច​ដូច​បំណង​។ ម្យ៉ាង​ទៀត ​ការ​ប្រព្រឹត្តិ​ខ្លួន​ឱ្យ​​មាន​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​ដោយ​កាយ​ដែល​មាន​របៀប​រៀបរយ​ដូច​គ្នា ហៅថា “កាយសាមគ្គី” ។ ២. វចីសាមគ្គី = សេចក្ដី​ព្រម​ព្រៀង​គ្នា​ដោយ​ពាក្យ​សំដី គឺ​ហេតុ​ការណ៍​ រឿង​រ៉ាវ ឬ កម្ម​វិធ

ចំណេះដឹងរបស់ពលរដ្ឋ (Citizen Knowledge)

ចំណេះដឹងរបស់ពលរដ្ឋ គឺជាចំណេះដឹងដែលពលរដ្ឋត្រូវមាន ពាក់ព័ន្ធនឹង សិទ្ធិ ការទទួលខុសត្រូវ និងប្រព័ន្ធនយោបាយនៅក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួន។ ចំណេះដឹងរបស់ពលរដ្ឋ ជាផ្នែកយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងប្រទេសដែលអនុវត្តលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ព្រោះចំណេះដឹងនេះ នាំឱ្យពលរដ្ឋអាចសម្រេចចិត្តច្បាស់លាស់ប្រកបដោយបញ្ញា ឱ្យមានរដ្ឋាភិបាលដែលខ្លួនចង់បាន និងចូលរួមប្រកបដោយអត្ថន័យនៅក្នុងដំណើរការនយោបាយ។ មានប្រភពផ្សេងៗជាច្រើនដែលអាចលើកកម្ពស់ ចំណេះដឹងរបស់ពលរដ្ឋ។ ប្រភពទាំងនេះមានដូចជា (១) ការអប់រំផ្លូវការ (២) ការរៀនក្រៅផ្លូវការ និង (៣) បទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ ការអប់រំផ្លូវការអាចមានដូចជា ថ្នាក់ពលរដ្ឋ ថ្នាក់ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងថ្នាក់ព្រឹត្តិការណ៍បច្ចុប្បន្ន នៅតាមសាលា។ ការរៀនក្រៅផ្លូវការអាចមានដូចជា ការអានអត្ថបទព័ត៌មាន ការមើលវេទិកាពិភាក្សានយោបាយ និងការជជែកជាមួយមិត្តភក្តិ និងក្រុមគ្រួសារ អំពីនយោបាយ។ បទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនអាចមានដូចជា ការចូលរួមក្នុង ការបោះឆ្នោត ការតវ៉ាផ្សេងៗ និងចូលរួមដោយស្ម័គ្រចិត្តក្នុងយុទ្ធនាការឃោសនានយោបាយ។ ចំណេះដឹងរបស់​ពលរដ្ឋ មានសារៈសំខាន់ដោយសារហេតុផលមួយចំនួន ដែលណេះដឹងទាំងនេះ នាំឱ្យប្រជាពលរដ្ឋ៖ ចេះសម្រេចចិត្តច្បាស់លាស់ថា ត្រូវបោះឆ្នោតឱ្យអ

ព្រះពុទ្ធសាសនា និង​នយោបាយ

តាម​ទស្សនៈ​ព្រះពុទ្ធសាសនា នយោបាយ​គួរ​ត្រូវ​ដឹកនាំ​ដោយ​ គោលការណ៍ ​មេត្តា បញ្ញា/ប្រាជ្ញា និង​អហិង្សា ។ ព្រះពុទ្ធសាសនាសង្កត់ធ្ងន់លើទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមកនៃសត្វលោក និង លើកកម្ពស់សុខុមាលភាព និងសុភមង្គលរបស់បុគ្គលគ្រប់រូបជាសង្គមតែមួយ ។ នៅក្នុងបរិបទនយោបាយ មានន័យថា ការផ្តោតទៅលើការបង្កើត សង្គមមួយប្រកបដោយ យុត្តិធម៌ និងសមធម៌ ដែលលើកកម្ពស់សុខុមាលភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់របស់សង្គម​ ។ ការ​អប់រំ ឬ​ប្រៀនប្រដៅរបស់​​​ព្រះពុទ្ធសាសនា​ ជំរុញឱ្យអ្នកដឹកនាំគ្រប់គ្រងដោយស្មារតីទទួលខុសត្រូវខាងសីលធម៌ និង​ផ្តល់​អាទិភាព​​ដល់​​សុខុមាល​​ភាព​​របស់​​ប្រជាជន​​ជាង​​ផល​ប្រយោជន៍​ផ្ទាល់​ខ្លួន ឬអំណាច។ ​អ្នកដឹកនាំ​ត្រូវតែមាន​​គុណសម្បត្ដិ ដូចជា ភាពស្មោះត្រង់ សុចរិតភាព និងភាពមិនអាត្មានិយម។ គោលការណ៍ សមធម៌ យុត្តិធម៍ និងសមភាព​ គឺ​ជា​​ស្នូល​នៃ​ការយល់ដឹង​អំពី​​ទស្សនៈ​នយោបាយរបស់​ពុទ្ធសាសនា។ លើសពីនេះទៅទៀត ទស្សនវិជ្ជាពុទ្ធសាសនាលើកកម្ពស់ការចូលរួមរបស់បុគ្គលគ្រប់រូប​ក្នុងដំណើរការនយោបាយ ដោយសង្កត់ធ្ងន់លើសកម្មភាពដោយសម្បជញ្ញៈ និងសីលធម៌។ មាន​ន័យ​ថា បុគ្គល​ត្រូវ​តែ​ចូល​រួម​ក្នុង​នយោបាយ​ដោយ​មាន​សតិសម្បជញ្ញៈ មាន​ការ​យល់​ដឹង និង​ការ​តាំង​ចិត្ត​ចំពោ