តាមទស្សនៈព្រះពុទ្ធសាសនា នយោបាយគួរត្រូវដឹកនាំដោយ គោលការណ៍ មេត្តា បញ្ញា/ប្រាជ្ញា និងអហិង្សា។ ព្រះពុទ្ធសាសនាសង្កត់ធ្ងន់លើទំនាក់ទំនងគ្នាទៅវិញទៅមកនៃសត្វលោក និងលើកកម្ពស់សុខុមាលភាព និងសុភមង្គលរបស់បុគ្គលគ្រប់រូបជាសង្គមតែមួយ។ នៅក្នុងបរិបទនយោបាយ មានន័យថា ការផ្តោតទៅលើការបង្កើត សង្គមមួយប្រកបដោយ យុត្តិធម៌ និងសមធម៌ ដែលលើកកម្ពស់សុខុមាលភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់របស់សង្គម។
ការអប់រំ ឬប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនា ជំរុញឱ្យអ្នកដឹកនាំគ្រប់គ្រងដោយស្មារតីទទួលខុសត្រូវខាងសីលធម៌ និងផ្តល់អាទិភាពដល់សុខុមាលភាពរបស់ប្រជាជនជាងផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ឬអំណាច។ អ្នកដឹកនាំត្រូវតែមានគុណសម្បត្ដិ ដូចជា ភាពស្មោះត្រង់ សុចរិតភាព និងភាពមិនអាត្មានិយម។ គោលការណ៍ សមធម៌ យុត្តិធម៍ និងសមភាព គឺជាស្នូលនៃការយល់ដឹងអំពីទស្សនៈនយោបាយរបស់ពុទ្ធសាសនា។
លើសពីនេះទៅទៀត ទស្សនវិជ្ជាពុទ្ធសាសនាលើកកម្ពស់ការចូលរួមរបស់បុគ្គលគ្រប់រូបក្នុងដំណើរការនយោបាយ ដោយសង្កត់ធ្ងន់លើសកម្មភាពដោយសម្បជញ្ញៈ និងសីលធម៌។ មានន័យថា បុគ្គលត្រូវតែចូលរួមក្នុងនយោបាយដោយមានសតិសម្បជញ្ញៈ មានការយល់ដឹង និងការតាំងចិត្តចំពោះអហិង្សា។ ការចូលរួមក្នុងសកម្មភាពនយោបាយត្រូវតែធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងលើកកម្ពស់ ភាពសុខដុមរមនា យុត្តិធម៌ និងសុខុមាលភាពកាន់តែប្រសើរឡើងសម្រាប់សង្គមទាំងមូល។
វាជាការសំខាន់ដែលត្រូវកត់សម្គាល់ថា ព្រះពុទ្ធសាសនាមិនតស៊ូមតិ ដើម្បីប្រព័ន្ធនយោបាយជាក់លាក់ណាមួយ ឬគាំទ្រទម្រង់នៃអភិបាលកិច្ចណាមួយឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពុទ្ធសាសនាសង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃ ក្រមសីលធម៌ មេត្តាធម៌ និងប្រាជ្ញា ក្នុងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៃជីវិត រួមទាំងនយោបាយដែរ។
ការបង្ហាញជាក់លាក់នៃគោលការណ៍ទាំងនេះនៅក្នុងប្រព័ន្ធនយោបាយអាចប្រែប្រួលអាស្រ័យលើកត្តាវប្បធម៌ ប្រវត្តិសាស្ត្រ និងសង្គម។
Comments
Post a Comment